Etiket: Bronz

Antika Madalyalar

Madalyalar veya madalyonlar, genellikle disk şeklinde, taşınabilir ve metalden yapılmış hatıra nesneleridir. Belirlenmiş bir parasal değere sahip olmamaları dışında, her iki tarafta ve madeni paralara benzer şekilde dekore edilmişlerdir. Kalıp damgalı olabilir veya bir kalıba dökülebilirler.

Kaydedilen tarihin ilk madalyaları M.Ö. 4. yüzyılda Büyük İskender tarafından Orta Doğu’daki müttefiklerine verilmek üzere görevlendirildi. Roma imparatorları metalleri hediye veya ödül olarak görevlendirdi. Avrupa Karanlık Çağlarında, madalyalar İngiltere’de üretildi ve genellikle kolye olarak takıldı. Katolik ülkelerde, madalyalar da adanmışlık amacıyla kullanılmıştır. Hükümetler, kurumlar ve askeri liderler Rönesans’tan günümüze başarı ve tanınma madalyaları verdiler.

Madalyalar nasıl sınıflandırılır?

Madalyalar, yapıldıkları amaç, biçim veya zaman dilimlerine göre sınıflandırılabilir.

Birçok farklı alandaki başarılara ödül olarak çok sayıda madalyon yapılır.

Askeri madalyonların tecrübe ve başarının göstergesi olarak çok önemli olduğu düşünülmektedir. Aslında, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en yüksek askeri onur, Onur Madalyası’dır. Genellikle askeri madalyalar, ister kordonda ister üniformaya tutturulmuş olsun, giyilmek üzere yapılır. Sanat, bilim, akademisyenler ve spor dallarındaki başarılar için madalyalar da verilir. Örneğin, Ulusal Sanat Madalyası ABD’deki seçkin sanatçılara verilir. Nobel Ödülü kazananlara bilimsel, insani ve kültürel başarılar için madalya verilir. Olimpiyat sporcuları altın, gümüş veya bronz madalyon kazanmak için yarışırlar ve birçok okul ve üniversite akademik başarıları madalyalarla ödüllendirir.

Madalyalar, olayları çevreleyen hatıra eşyaları olarak satılabilir. Ayrıca kişisel veya diplomatik hediyeler olabilir ve bir kişiye veya bir kuruluşa verilebilir. Madalyalar ayrıca adanmışlık öğeleri olabilir veya bir gruba üyelik anlamına gelebilir.

Büyük madalyalar bir rafta veya masada sergilenmek içindir. Daha küçük madalyalar iğne veya kolye olarak takılabilir. Portreler, sahneler, amblemler ve yazıtlar içerebilirler. Genellikle, madalyonlar, diğer yandan anılan bir olay bir tarafta bir profil ve bir sahnesi vardır.

Madalyonlar ayrıca malzemeye göre kategorize edilebilir. Madalyonlar için kullanılan bazı malzemeler arasında altın, gümüş, bronz, kalay, bakır, kalay, demir, fildişi, cam ve platin bulunur.

Madalyalar tarihsel dönemlere göre kategorize edilebilir. Uzmanlar, üretim tarihinde ipucu veren ayrıntıları tanıyabilir. Bunlar yazıtlar, aşınma veya malzeme içerebilir.

Şimdiye kadar satılan en pahalı madalya neydi?

2011 Yılında Roma İmparatoru Maxentius’un portresini taşıyan altın madalyon için 1,4 milyon dolar ödendi. Bu madalya, Roma’daki huzursuzluk döneminde askeri subaylara verildi.

Birçok modern madalya da yüksek fiyatlara satıldı. 2014 Yılında moleküler bilimci James Watson, kendi Nobel Ödülü madalyonunu 4,1 milyon dolara açık artırmaya çıkardı ve Jesse Owens’ın 1936 Berlin Yaz Oyunları’ndaki Olimpiyat altın madalyalarından biri 2013’te 1,47 milyon dolara açık artırmada satıldı.

Madalyalar nasıl değerlenir?

Madalyalar farklı kriterlere göre değerlenebilir. Yaş önemlidir ve daha yaşlı madalyalar genellikle daha yeni madalyalardan daha pahalıdır. Roma İmparatorluğu’ndan kalma madalyonların son derece nadir ve değerli olduğu düşünülmektedir. Rönesans’tan gelen italyan ve Fransız madalyaları da ustalıkları ve tarihi önemleri için çok değerlidir. 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında yapılan sanatsal madalyonlar da değerlidir ve madalyon yapımına yeniden ilgi duyulan bir dönemi temsil eder.

Malzeme fiyatta da rol oynar. Metallerin farklı içsel değerleri vardır, bu nedenle altından oluşan bir madalyon genellikle birden fazla kalay değerine sahiptir. Bazı madalyonlar, daha az pahalı bir metal taban üzerine bindirilmiş daha pahalı bir yaldız tabakası ile kaplanmıştır. Bu bazen görünür metalin ağırlığına karşılık gelip gelmediğini kontrol etmek için madalyonun tartılmasıyla belirlenebilir. Bir parçanın kaplanıp kaplanmadığını ve sağlam olup olmadığını anlamanın bir başka yolu, aşınmış alanları aramak ve yüzey tabakasının altında farklı bir malzeme ortaya çıkarmaktır.

Madalyalar da nadirliğe göre değerlenir. Tarihi madalyalar veya benzersiz olaylarla veya insanlarla ilgili olanlar genellikle daha değerlidir. Tanınmış bir sporcuya, bilim insanına veya tarihi şahsiyete verilen madalya daha yüksek bir fiyat alacaktır.

Değeri belirlemede bir diğer faktör işçiliktir. Detay ve kalite seviyesi büyük ölçüde değişir ve bazı madalyalar daha ustaca yapılır ve bu nedenle daha pahalı olabilir. Kakma işi veya kafes işi madalyonun değerini artırabilir.

Metal üreticisi, parçanın değerini belirlemek için de önemlidir. Geçmişin bazı ünlü madalyon zanaatkarları arasında italyan heykeltıraş Jean-Baptiste Nini, İskoç gravürcü James Tassie ve 1840’larda Amerika Birleşik Devletleri Nane Şefi Gravürcü Christian Gobrecht yer alıyor.

Antika Metal, Pirinç ve Bronz Eşyalar

Bronz ve pirinç, metal alaşımları veya birkaç farklı metalin kombinasyonlarıdır. Bronz çoğunlukla bakırdır, kalay eklenir ve bazen nikel, çinko, alüminyum veya manganez gibi diğer metallerdir. Pirinç öncelikle bakır ve çinkonun bir kombinasyonudur, ancak alüminyum da içerebilir. Bronzdan daha yumuşaktır. “Bakır alaşımı” hem pirinç hem de bronz anlamına gelmek için kabul edilebilir bir yoldur.

M.Ö. 4. veya 5. binyılda insanlar bakır ve kalay cevherini aşırı sıcakta birleştirmenin alet ve silah şeklinde şekillendirilebilecek dayanıklı bir metalle sonuçlandığını keşfettiler. Bu keşiften önce, taş bu amaçlar için en yaygın kullanılan malzemeydi. Bu, Taş Devri’nden Tunç Çağı’na geçişi işaret ediyordu.

Bronz güçlü ve dayanıklıydı ve silahlara, zırhlara, aletlere, tören gemilerine ve çivi ve fayans gibi yapı malzemelerine atılabilirdi. Bu nesneleri yapmak için zanaatkarlar kum veya kilden yapılmış kalıplar kullandılar, daha sonra erimiş bronzları bu şekillere döktüler, soğumaya ve sertleşmelerine izin verdiler. Bronz objeler bir güç işaretiydi ve onları yapabilecek araçlara sahip gruplara askeri ve teknolojik hakimiyet kazandırdı.

Sırbistan, Mısır, İran, Irak ve Çin’de erken bronz üretim sahaları keşfedildi. Bazı yerlerde, bronz parçaların parasal değeri olduğu ortaya çıktı. Bronz, kullanım belirtisi göstermeyen silahların keşfiyle kanıtlandığı gibi, mezar veya sembolik eşyalar yapmak için de kullanıldı. Çin’de, karmaşık kabartma tasarımlarla kaplı büyük ritüel gemiler atıldı. Bunlar hükümdarlar ve seçkinler tarafından iktidarı yansıtmak ve yiyecek ve içecek  için kullanıldı.

Bronz, özellikle belirli nesneler için Tunç Çağı’ndan beri sürekli olarak kullanılmaktadır. Madeni paralar genellikle bronzdan yapılmıştır. Bronz, tuzlu su korozyonuna, mukavemetine ve dayanıklılığına karşı direnci nedeniyle bazen gemi armatürleri için kullanılmış ve hala kullanılmaktadır. Bronz, kıvılcım oluşturmayacak düşük sürtünmeli metal gerektiren alet veya ekipmanların yapımında da kullanılır. Çeşitli müzik aletleri bronzdan, özellikle de ziller bronzdan yapılmıştır.

Bronz ayrıca heykellerin dökümünde yaygın olarak kullanılır. Sanatçılar “kayıp balmumu” yöntemi adı verilen bir işlem kullanırlar. İlk olarak, kilden temel bir model yaparlar. Daha sonra, bronz heykelin şekli ve yüzeyi olacak olan kil modelinin üzerine kalın bir balmumu tabakası eklerler. Daha sonra, balmumu kaplı kil heykel kil ile kaplanır ve bu da büyük bir blokla sonuçlanır. Balmumunun kaçabilmesi için küçük bir açıklık bırakılır. Blok daha sonra bir fırına konur, bu da kilin sertleşmesine ve balmumunun erimesine, bloktan dışarı akmasına ve model şeklinde bir boşluk bırakmasına neden olur. Daha sonra, sanatçı erimiş balmumunun bıraktığı boşluğu doldurarak erimiş bronzu bloğa döker. Bronz soğuduktan sonra sanatçı kil kalıbını koparır ve bronz heykel ortaya çıkar.

Ancak, işlem tamamlanmadı. Bu aşamada, heykel pürüzlüdür ve pürüzsüz ve ayrıntılı yüzeyler oluşturmak için daha fazla saat çekiçleme ve parlatma gerekir. Tüm süreç son derece zaman alıcıdır, bu nedenle bronz heykeller çok pahalı ve değerlidir.

Pirinç dökümü de aynı şekilde yapılır. Pirinç, akustik kalitesi nedeniyle çok sayıda müzik aleti yapmak için kullanılır. Bu saksafon, Boynuzlar, ziller, harmonicas, trombon ve trompet, diğerleri arasında.

Pirinç, bronzdan daha çok altını andırır ve genellikle dekoratif sanatta kullanılır. Genel olarak, pirinç sarı bir tondadır ve bronz daha derin bir kırmızı tondur.

Zamanla, bronz ve pirinç yaş belirtileri gösterebilir. Havaya maruz kalma, oksidasyon, koyulaşmaya veya yeşil bir patine neden olabilir.

Bronzlar ve pirinç eşyalar nasıl değerlenir?

Bronzlar çeşitli faktörlere göre değerlenir. İlk olarak, alıcılar parçanın tarzına ve çağına bakar. Bir uzman değerlendirmesi, öğeniz hakkında daha fazla bilgi edinmenize yardımcı olabilir, böylece bu faktörlere dayanarak değeri hakkında doğru bir fikre sahip olursunuz. Bronzlar da durumlarına göre değerlenir. Parçalar bakım görmüşlerse daha değerlidir.

Piyasada sahte bronz parçalar da var, bu yüzden görünüş aldatıcı olabilir. Bilinmeyen bir kaynaktan bir parça miras aldıysanız veya satın aldıysanız, satmadan önce orijinalliğini kontrol etmeniz önemlidir. Bronz veya pirinç nesnenizin gerçek olup olmadığını test etmenin yolları vardır. Eğer vurursanız (yavaşça!) tahta kaşık gibi sert bir cisimle zil sesi çıkarmalıdır. Bir mutfak mıknatısının parçaya yapışıp yapışmayacağını kontrol ederek orijinalliği de test edebilirsiniz. Bronz ve pirinç manyetik değildir, bu nedenle mıknatıs yapışırsa bronz veya pirinç değil, demir veya çelik gibi başka bir metaldir.

Yukarıda belirtildiği gibi, hem pirinç hem de bronz renksizleşebilir ve zamanla ve havaya maruz kaldığında yeşil veya koyulaşmış patinalar geliştirebilir. Bazen nesneler bu işlemden korunmak için kaplanır. Bir patinayı çıkarmak için temizleme yöntemleri de vardır. Bununla birlikte, bazen bir patine arzu edilir ve temizlik ürünleri parçaya zarar verebilir. Önce süreci araştırdığınızdan ve bir profesyonelle çalışmayı düşündüğünüzden emin olun.

Şimdiye kadar satılan en pahalı bronz veya pirinç ürünler nelerdi?

Müzayedede satılan en pahalı bronz heykel Alberto Giacometti’nin 1947 l’Homme au Doigt’iydi (İngilizce, İşaret Eden Adam). 2015 yılında 141.3 milyon dolara satıldı.

Christie’s Paris’te satılacak en pahalı Asya Sanatı, 11. yüzyılda yapılmış bronz yaldızlı bir Buda heykeliydi. 2016 yılında 14,4 milyon dolara satıldı.

Açık artırmada satılan en pahalı bronz avize 2005 yılında 1,7 milyon dolara satıldı. Kesilmiş cam prizmalarla yaldızla kaplı, 1700’lerin ortalarında Fransa’da yapıldı.